Sabrın sonu

Ne garip insanlar var hayatımda ; egolarına yenilmiş, hayatın kendinden ibaret olduğunu sanan, kendini öğüt verebilecek kadar dahi sanan.. Neyse tabir-i caizse göt oğlanı dediğim insanlar bunlar. Eskiden sabrım tahammülüm vardı katlanmaya, lakin nüfuslarının çoğalması üzerimde olumlu etkiler yaratmadı.
Bu ara cidden tahammül sınırıma dayanmış durumdayım.İlgi çekmeye çalışmalarınız, sürekli "ben" diye bağırmalarınız ,kısacası kendinizi bi bok sanıp o bok un upgrade ine yükselme çabalarınız fazlasıyla gözüme batmakta. İnsanlardan hiç yardım istemedim, istemeye de niyetim yok. Hepinizden istediğim tek bir şey var o ufacık beyninizle bana öğüt vermeye kalkmayın. Kapmıyorum sizin gerizekalı havalarınızı civalarınızı, aile sorunlarınızı, sevgili sorunlarınızı, kimlik bunalımlarınızı.
Ne bok yiyecekseniz benden uzakta yiyin.

home sweet home

Sevgili evim, bu seninle son gecelerimden biri. En geç iki güne sana veda etmek zorunda kalacağım. Hem bir an önce gitmek istiyorum hem de böyle bırakıp gitmek çok acayip. Senelerdir neler yaşanmış, neler gelmiş geçmiş..Şaka maka çok büyüdüm be evim, sen kirlendin, ben büyüdüm. Gerçi sen kirlenmesen güzel olcakmış be evim, temizlemesi pek kolay gelmedi. Hatta ölüyorum lan yorgunluktan? Nasıl bu kadar pislenebildin soruyorum sana ey evim ! Sokağım, bakkalım, marketim, hem nefret ettiğim görmekten gına gelmiş gereksiz insanlar hem alışkanlıklar.. Nasıl olucak şimdi bu işler ? Senelerdir sigaramı suyumu aldığım bakkal amcadan kolilerimi de almak nasip olucakmış. Vay be. Senelerdir taşınıcam dedim, gidicem dedim. İlk defa bu kadar gerçek, bu kadar garip. Gidiyorum bir yerlere ama o heyecan mutlulukta kalmadı sanki. Ne kadar zormuş uğraşması. Sırf bunları düşünmekten koli nakliye derdine girmekten huşulanıp gidiyorum lan!!! tribine bağlayamamıştım ki en sevdiğim triptir. İkinci sevdiğim var bir de o da çok acayip ; gidiyor lan !!! Gerçi ilkini daha çok tercih ederim. Bu sefer tribim kime ? Eve mi ? Kendime mi ? Kime neye düşünmek istemiyorum henüz.Bu eşyalar kamyona yüklenecek mi ? Bir an önce olsun çözülsün herşey. Tek derdim bu.
Posterler inmedi henüz duvardan. Halıyı da toplamadım. İşte o an anlayacağım hatta kafama kafama vurucak evimi bıraktığım gerçeği. Duygusal olaylar abi, değil işte öyle dört duvar kafanı sokucak yer falan. Ne günlerimi görmüş ulan o duvarlar benim. Dibine kadar da efkara sokucam kendimi. Evet abi gidiyorum bırakıyorum, 4 senedir tek güvendiğim yeri. Evim de konuşabilse eğer, siktir git yeter senden çektiğim iğrenç mikrop insan derdi büyük ihtimalle. Ama kabul et evim, kim taşınırsa taşınsın daha çok eğlenemez bu duvarlar arasında.
Neyse ne diyeyim olacağı varmış.Büyük ihtimalle hayatım boyunca unutamayacağım burda yaşadıklarımı. Off çok huşulu çok efkarlı lan. Hata sende değil ben de evim ; mutlu kalasın. Kusura bakma evim; bu sefer özet geçemedim.